Gerçekleşecek Yürüyüş / The Walk to Come (Tr-Eng)

Herkese merhabaaa!

Umarım iyisinizdir ya da daha önemlisi iyi olmak için çabalıyorsunuzdur. Bugün biraz yoruldum açıkçası ben. Fiziksel olarak değil de mental olarak.

Mutluluk ve üzüntü arasında bu kadar sık yol geçtiğim başka bir günü hatırlmıyorum açıkçası. Mutluluğun sebebi zaten belli orası ayrı konu fakat bu üzüntünün sebebini söylemedim diye azar işiteceğim bir mutluluk sebebim de var.

Neyse. Bunun için aslında geç kalkmasaydım çıkacağım yürüyüşü size bir önceki yürüyüşümle anlatmak istiyorum.

Evimden tek olmayan ama en çok kullandığım yolu kullanırdım büyük ihtimalle. Çarşının içerisinden sahile yürümek bazı mağazaları görmek için daha rahat olur değil mi? Özellikle de ilaç saatim yaklaşıyorsa.

Çarşının ortasında her yoldan bu ağaca bağlanan noktada kuşlarla dalga geçerdim bir süre kafamı dağıtmak için. Tombikler kanatları olmalarına rağmen uçmuyorlar. Çok beslemişler bu tombikleri.

Aklıma da her seferinde Nabi'nin onları korkutsana diyişi geliyor bu noktadan geçerken. Yapmadığımda ise çok sıkıcısın diyor sürekli ama ne yapayım? Kafama peşpeşe 3 kuş çarptıktan sonra yapasım gelmiyor...

Sonra ise biraz ileriden sola dönerdim. Hem duvara yapılan hayvan çalışmasını görmek için hem de kahvaltımı yapmak için.

Bu duvarın biraz daha ilerisinde de harika bir sandviççi var. Sağ olsun malzemesinden kısmaz da hiç. Hatta ismi de Sadviççim.

Tuzlukları da pek bir şirin. Oldukça hoşuma gitti plastik olmasına rağmen.

İç dizaynına da kadın eli değdiği pek bir belli bu yerin. Denize manzarası olsa yıllarca çıkmam buranın rahatlığından yemin ederim. Hele bir de pikabın o ezgilerini dinlerken kendimi evimde hissederdim.

Yan etkilerinin, etkilerinden daha fazla olduğu ilacımı da içtikten sonra başlardım yoluma. İlk bir falezin oraya uğrardım. Bazen, şanslıysam, yunusları görebilirdim çünkü. Neden olmasın değil mi? Sonuçta bu benim dünyam, gerçeklik değil.

Tabii yunusları görür görmez Nabi'me heyecanlı bir şekilde bağırırdım "Bak Nabi!" diye.

Ama yunuslardan önce yine karşılaşacağım başka bir hayvan türü vardı. Güvercinler.

Bunları da oldukları gibi bırakırdım. Bir amca ya da teyze mutlaka kuşları besliyor olurdu çünkü. Yoluma devam ederken bu mevsimde bol bol gördüğümüz bir deniz canlısıyla da karşılaşırdım.

Denizanalarını da Nabi'ye gösterdikten sonra yoluma devam ederdim yine. Bu sefer hedefim meşhur Silivri'nin yazısı olurdu. O noktadan faleze geçmek kolaydır.

Uğraşırdım ki bir çifti kalbin içinden görebileyim. Sevginin her türü güzeldir de sevdiğinle yan yana olabilmek ayrı bir güzeldir. Değerini bilmek gerekir. Sevdiği uzaklaştıkça kalbindeki ağrısı artar insanın. Kilometreler nefese dönüşür. O nefesler de cehennem alevini solutur sevene.

Nabi'ye çiçekler göstermeye çalışırım kıskansın güzelliklerini diye de anlamaz ki beni. Sırf kızdırayım diye yaptığım her şey geri teper bana.

Bak Nabi! Gel de kon üzerine. Çok güzel bir papatya bu. Tam da senin mavi kanatlarını daha da güzel gösterecek olan papatya bu.

Dinler mi ki beni? Sanmam. Bu yüzden de yoluma devam ederdim. Gidemediğim kilometrelerin acısını bozuk yollardan çıkarırdım. Bir türlü de yapamadılar bu yolu. Daha ne kadar sürer acaba?

Falezde, biraz kumların üzerinde otururdum hem Nabi omzuma konsunda dinlensin diye hem de soluklanayım biraz diye.

Bir de köpek varsa çevrede biraz korkar biraz da sevmek isterdim onu. Tabii yapamadan yoluma devam ederdim diğer kumsala doğru ama uzun bir yol bu.

Yolda göreceğim minik oturaklar pek bir cazip gelecek olsa da daha yeni dinlemiştim hatırladınız mı? Bu yüzden hızla geçerdim burayı da.

Sonra biraz ilerisindeki bankaların müdavimi olan bir miniği sevmek için fazladan otururdum. Bu minik sürekli orada. Çok da sever beni. Gerçeği, oralarda beni sevmeyen kedi pek bir azdır. Kucağıma çıkıp uyumaya, bisküvilerini yapmaya pek bir meraklılardır.

Çok değil, 20 dakika sonra yoluma devam ederdim. Çocukluğumun, ergenliğimin geçtiği bu şehrin kafelerinin önünden geçerken anardım hep eski dostlarımı. Nabi'ye de bahsederdim bazı anılardan.

Sonra da oyalanmadan hemen kumsala koşardım. Çok da güzeldir oralar. Özellikle yosunlar toplanmışsa daha da güzeldir. Denizyıldızı bile görebilirdim belki.

Denizi bir süre dinledikten sonra da evime dönerdim. Deniz ve Nabi'nin kanatları bütün sorunlarımı çözerdi sonuçta değil mi?

Bu, gerçekleşecek yürüyüşümde benimle olduğunuz için teşekkür ederim.

Kendinize dikkat edin, sağlıkla ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

Hello everyone!

I hope you are well, or more importantly, you are fighting to be well. I'm a little tired today, to be honest. Not physically but mentally.

I honestly don't remember another day when I travelled so often between happiness and sadness. The reason for happiness is already obvious, but I also have a reason for happiness that I will be scolded for not telling the reason for this sadness.

Anyway. For this reason, I want to tell you about the walk I would have taken if I hadn't woken up late with my previous walk.

I would probably take the road that is not the only one from my house but the one I use the most. It would be more comfortable to walk from the centre of the neighbourhood to the beach to see some shops, wouldn't it, especially if my pills are coming soon?

In the middle of the downtown, at the point where every road connects to this tree, I would make fun of the birds for a while to distract myself. Although they have wings, they don't fly. They've fed them too much.

Every time I pass this point, I think of Nabi asking me to scare them. When I don't do it, he says I'm too boring, but what should I do? I don't feel like doing it after 3 birds hit my head one after the other...

Then I would turn left a little bit ahead, both to see the animal painting on the wall and to have my breakfast.

A little further along this wall is a great sandwich shop. Thanks to her, she never skimps on the ingredients. In fact, it's called Sadviççim.

The salt shakers are also very cute. I quite like it even though it is plastic.

The interior design of this place is obviously touched by a woman's hand. If I had a view of the sea, I swear I wouldn't leave the comfort of this place for years. Especially when listening to the melodies of the record player, I would feel at home.

After taking my medicine, the side effects of which were more than the effects, I would start on my way. I would first stop by a cliff, because sometimes, if I was lucky, I could see dolphins. Why not, right? After all, this is my world, not reality.

Of course, as soon as I saw the dolphins, I would shout excitedly to my Nabi, "Look, Nabi!"

But before the dolphins, there was another type of animal I would meet again. Pigeons.

I would leave them as they were, because an uncle or aunty would be feeding the birds. As I continued on my way, I would come across a sea creature that we see a lot in this season.

After showing the jellyfish to Nabi, I would continue on my way again. This time my target would be the famous Silivri's sign. It's easy to get to the cliff from that point.

I'd try so I could see a couple through the heart. Every kind of love is beautiful, but being side by side with the one you love is another kind of beauty. It is necessary to know its value. As the loved one gets further away, the pain in the heart grows. Kilometres turn into breath. And those breaths make the beloved breathe the flame of hell.

I try to show Nabi flowers so he'll be jealous of their beauty, but he doesn't understand me. Everything I do just to piss him off backfires on me.

Look, Nabi! Come and sit on it. It's a beautiful daisy. Just the daisy to make your blue wings look even more beautiful.

Will he listen to me? I don't think so. So I'd go on my way. I'd take it out on the bad roads for the kilometres I couldn't go. They couldn't fix this road. How long will it take?

On the cliff, I would sit on the sand for a while, both so that Nabi could rest on my shoulder and so that I could catch my breath.

If there was a dog around, I would be a bit scared and I would want to pet it. Of course, I would continue on my way to the other beach, especially since it's a long way.

Even though I would be tempted by the little seats I would see on the way, I had just listened to it, remember? So I would pass this place quickly.

Then I would sit down a little longer to pet a little one who is a regular at the banks a little further away. This little one is there all the time. And he loves me very much. In fact, there are very few cats that don't like me. They are very keen on sleeping on my lap and making their biscuits.

Not much, 20 minutes later I would continue on my way. As I passed by the cafes of this city where I spent my childhood and adolescence, I always remembered my old friends. I would also tell Nabi about some of my memories.

Then I would rush to the beach. It's beautiful there. Especially if the seaweed is collected, it's even more beautiful. I might even see a starfish.

After listening to the sea for a while, I would return home. After all, the sea and Nabi's wings would solve all my problems, right?

Thank you for being with me on this, my walk to come.

Take care of yourself, stay healthy and happy and please remember that;

You are the only one of you.