[EN-TR] Weaving🧶///Dokumacılık 🧶

Hello my dear friends. Good morning everyone from a nice weekend. How are you? I hope you are well and have a nice weekend. Today I will tell you a little about weaving and craftsmanship made with fabric.

Merhaba sevgili dostlarım. Güzel bi hafta sonundan herkese günaydın. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir ve güzel bir hafta sonu geçirirsiniz. Bugün sizlere biraz dokumacılıktan ve kumaş ile yapılan işçiliklerden bahsedeceğim.

When I think of weaving, I think of the old cotton grouse that was installed on our balcony. My mother used to weave rugs, she used to separate the unworn wool sweaters like rope and wrap them on a specially made wood for paddy wood. There would be more than one of that wood, and they would all have colored threads. As far as I can remember, there were two footholds in the choke, when you step on one, one half of the ropes goes down, the other half stays up and you pass the thick rope between them. It was crossing the rope backwards and there was a tool that would push it forward and tighten it with our hands.

Dokumacılık deyince benim aklıma direk bizim balkonda kurulu olan eski çulfalık aklıma geliyor. Annem eskiden kilim dokurdu, giyilmeyen yün kazakları ip gibi ayırıp çulfalık için özel yapılmış bir tahtaya sarardı. O tahtadan birden fazla olurdu ve hepsinde renk renk ipler olurdu. Aklımda kaldığınca çulfalık da iki tane ayak basacak yer vardı, birine bastığında iplerin bir yarısı aşağıya gidiyor diğer bir yarısı yukarda kalıyordu ve kalın ipi aralarından geçiriyordun, diğer birine bastığında ise tam tersi şekilde yukarda kalan ipler aşağıya, aşağıda olan ipler yukarıya gidiyordu ve bu sefer dokuma ipi ters geçiyordu ve elimizle ileriye doğru ittirip sıkıştıracak bir alette vardı onla sıkıştırıyor du, bunu sürekli tekrarlayarak iplerin rengini değiştirerek ortaya güzel bi tane kilim çıkıyordu.

Suddenly, I thought of weaving rugs that we made from laths in primary school. We used to connect the rectangular laths and hammer nails 1 cm apart on the short sides and tie a rope from those nails to each other, when we started weaving, we would pass the ropes by making a top and a bottom. I wish I could share pictures of those days with you. I know that many houses used to have this flax, but now you can't see even one. Because just like everything else, the weaving machine came out.

Birde ilk okulda çıtalardan yaptığımız kilim dokuma geldi aklıma. Dikdörtgen şeklinde çıtaları birleştirirdik ve kısa olan kenarlarına 1 cm arayla felan çivi çakardık ve o çivilerden karşılıklı bir birbirine ip bağlardık, dokumaya başladığımızda ise bi alt bi üst yaparak ipleri geçirirdik. Keşke o günlerin de resmi olsada sizlerle paylaşabilsem. Eskiden bir çok evde bu çulfalık tan olduğunu biliyorum ama şimdi bir tane bile göremezsiniz. Çünkü herşeyin makinesi çıktığı gibi dokuma makinesi de çıktı.

What you see in the picture I shared is a girl made of fabric made on straw. I don't know how much effort the master who made it, and when we look at it, it may seem a little simple, but he did a nice job and looks very successful. I have come to the end of another post, I told you a little bit about the past, I hope you like it. See you.

Benim paylaşmış olduğum resimde gördüğünüz ise hasıl üzerine yapılmış kumaştan bir kız. Bunu yapan usta ne kadar uğraştı bilmiyorum ve bize bakınca biraz basit gözükebilir ama güzel bir işçilik yapmış ve oldukça başarılı gözüküyor. Bir post un daha sonuna gelmiş bulunmaktayım sizlere biraz eskiden bahsettim umarım beğenirsiniz. Görüşmek üzere.