A few days ago I received the following message in Librus' school inbox:

Ladies and Gentlemen!
As a team member of the 14th Wrocław Scout Team Bukowina I would like to inform you that our unit is currently recruiting. We accept willing boys aged 10 to 12 into our ranks.
As a team, we shape boys into responsible and versatile youths, and in the long run men. Our scouts learn independence and resourcefulness by experiencing various adventures in various terrain conditions - from concrete labyrinths of cities to forested mountain peaks. In addition to weekly fundraisers, Bukowina also goes to scout weekend camps, wintering grounds and camps.
The team's next fundraiser will take place on Saturday, November 27. We meet at 11:00 at the main entrance to the Skowroni Park from armii Krajowej Avenue and finish the meeting in the same place at 14:00. Boys do not have to take any special equipment for the collection - it is enough if they dress in clothes of a darker color, which can get dirty.
If you have any questions, please contact me at: XXX XXX XXX or e-mail address: [email protected]
With scout greetings
team 14 WDH Bukowina ''

I admit that I was interested in this news because I remember with sentiment the times when I attended the zuchów and I regret a little that I did not go further on the adventure on the scout trail. Due to the fact that our eldest son is in the right age range, and for some time he has been lacking the right company.

He has several classmates in the class, but it's hard to consider these acquaintances as anything more than classmates with whom he occasionally talks on the phone, clicking on a game. Colleagues for me are very doubtful because it is difficult to get even photos of reworked topics when we get an absence due to illness. His best friend, unfortunately, moved to the other end of the country, so this acquaintance became rather occasional, which is a pity because the guys got along great and had great contact.

I decided to talk to my husband and ask if, like me, he thinks it would be good for my son to meet new friends, because recently at school he has a worse period and does not get along with part of the class. An additional argument in favor of trying his hand at scouting was for us that the son is clumsy, sometimes gawky or clumsy on a daily basis, and one of the main advantages of scouting is acquiring new skills. Scouting polishes characters, instills important values, additionally gives a sense of community.

What I value is the pursuit of improving in various aspects of life, by earning more awards. In addition, I think that it is not only a great form of spending free time, but also a great way to direct your life. I think that the multitude of attractions in the form of field games, camping, wintering grounds and camps is also very encouraging, to try to find yourself in a new environment, and to meet new people and share common passions with them.

My husband agreed with me that it was worth mentioning this invitation to my son and see what he thought about it. During the conversation on this subject, he willingly returned with his memories to the times when he was a scout and together with his older sisters he went to crazy camps. Anyway, I also remembered how his mother told what his sisters made numbers at these camps. The biggest numeral was her husband's sister, who currently lives in the USA.

I remember my mother-in-law talking with amusement about Dagmara, spinning the boys to do the black work for her, and she was like a princess. Anyway, I have a lot of funny stories associated with Dagmara, my husband always talks with amusement about how his older sister routinely borrowed money from him because she was always in urgent need. Daga once smashed Adrian's piggy bank, saying that she would tap it gently with a hammer and only a piece of it would fall off, which would then stick together.

After this gentle tap, unfortunately, there was nothing to collect from the piggy bank because the damage was too extensive. Dagmara is the type of person who will borrow money from you and then convince you that you are indebted to her, at least that's how my mother-in-law always told me about her, because I know her unfortunately only from stories and from occasional conversations via Messenger or skype.

Returning to the topic, due to the fact that both my husband and I have a positive attitude towards scouts and scouting as an institution in itself, we decided to check the team and team from which the invitation was. And because today everything can be found on the Internet with scouting can not be otherwise. After entering the team name and the team name in Google, I saw the team's Facebook profile, there were a lot of posts showing the team's activity. The number of photos, from various trips and numerous trips to field games was really impressive.

The photos showed the whole range of skills that scouts acquire, from a self-lit bonfire, through making meals on the fire from the fire, to building complex structures necessary to build unusual camps. To be honest, despite the fact that I grew up in a tent 😊 because practically the first camping, I did with my parents when I was about a year old, I have never seen such things. Photo reports, from scout camps is a real survivalist, I think that after such a camp finding on a desert island would not be anything terrible for scouts 😊.

When Oskar returned, we had a conversation with him from school, read the content of the invitation, told him about our experiences and asked if he was interested and wanted to try to go to the first meeting. Our son was delighted with the idea, we approached the subject with a slight reserve due to the fact that often the son has a straw enthusiasm, I of course hoped that it was a step in the right direction, the husband was slightly skeptical knowing the approach of our firstborn, but the vision of the son meeting new friends and building his self-esteem also tempted him.

Saturday morning came, the weather was rather average at night some snow fell, he caught a slight frost, the husband began to complain that the weather was weak, cold and he does not know if anyone will come at all and if Oskar is sure to go to the meeting. The son, despite the weather, was still positive, and due to the fact that the meeting was to last about 3 hours (11-14), the time did not seem impossible to spend in the fresh air because the temperature in the afternoon was already in the plus.

Around 10:30 a.m. we went with the whole family to drop off our son at the meeting point, and then each of us had our own things to handle (I was going with younger children to visit their parents, my husband was cleaning the kitchen). We arrived at the meeting point about 15 minutes earlier, the son was left alone and waited for the other participants. Going to my parents, I started to wonder if the meeting would definitely take place, but I decided that if not, the son would come to my parents and we would spend time there with my family.

A few minutes after 11 my treasure called, excited that she met a friend and would be going to camps, camping and today he would come back later maybe even in the evening, I calmly told him that he would see after 2 pm if he really wanted to stay even longer. After 14 it turned out that my little breaker at all, does not have two left hands and gained his first fitness . During the meeting, the boys played a field game, somewhat reminiscent of stalking, the team one kept cards with puzzles, after solving the puzzles, the boys learned to light a bonfire.

The boys brought wood and then learned to cut it with a terrain knife and an axe (axe), as it is not difficult to guess it was a lot of fun for them. Later, they learned to extinguish the fire with snow. During the field game, the son won his first decoration resembling a board game pawn, this decoration is called the Scout.

Honestly, if it were not for the Internet, I would have no idea what this efficiency means, you probably do not know either, so I will quote to you the definition I found: ,, Scout fitness: Scouting / Organizer of scouts / Master of scouts

Fitness is a skill gained and proven by action, which a scout or scout can use if necessary. Gaining fitness is a form of self-education. It serves to awaken, develop and deepen interests, enables the assimilation of useful skills in life and exercise resourcefulness and teaches reliability in action.

Acquired skills indicate that the scout or scout has completed specific tasks, acquired the necessary skills in a certain field and are able to use them.

Abilities are divided into 4 levels of difficulty:

Fitness marked with one asterisk - for beginners in a given field. They allow you to acquire basic scouting skills or at the elementary level to learn some other field. Their acquisition does not require special predispositions and conditions or a long time of trial. These skills are most suitable for girl scouts (10-13 years).

Skills marked with two stars - for deepening knowledge

and improving their skills, developing their interests. They motivate to acquire basic knowledge in a selected field outside the work program of a team or a group and to independently search for opportunities for their practical use. They can be obtained by scouts and scouts (10-13 years) and girl scouts and senior scouts (13-16 years).

Skills marked with three stars – they assume the acquisition of above-average, extensive knowledge and skills in a selected field, require the ability to independently, consistently improve in this field, as well as organize others to act (e.g. a host, team, class). They are most suitable for girl scouts and senior scouts (13-16 years).

Master skills – require skills at an almost professional level (in the case of fields related to professional activity), important in adult life. They can be an important asset when taking up a professional job. Master skills are a testimony to advanced interests and high social activity in the chosen field. They are designed for wanderers and wanderers.

People who have gained master skills are potential experts (in the team, in the strain, in the squad), serving to help those gaining lower level skills. In some areas, the equivalent of master skills are union qualifications (e.g. the "ZHP paramedic" badge), state, specialized, confirmation of skills issued by appropriate institutions (e.g. driving license, language certificates, PTTK qualified tourism badges, sailing licenses)."

Coming back, they learned to sing one of the integration scout songs: The scout goes the way waiping his left leg ....

After the meeting, the bridesmaid told the boys that he would go to nearby Brochów to help in the action organized by the food bank (because scouts often take part in various charity actions). Half of the boys finished the meeting at the planned time, and my son and his new friend decided to go with a friend and one of the senior scouts.

Of course, my son called us and informed us about a slight change of plans. As it turned out later, the boys handed out leaflets from the bank, food and collected gifts for the poor (so that everyone could feel full and taken care of during the holidays).

Around 6 p.m. we picked up our brave son from the meeting, the bridesmaid, despite his young age, made a good impression on us, and the son returned from the meeting very excited and full of optimism. I think that in a week he will go to another meeting, I hope that he will meet a lot of interesting people there and will have the opportunity to spend time in a creative way, learning new things. And do your children or you have any experience with scouting? If so, I'm curious about your stories, I think that posts on this topic can be really interesting, they can also be a source of inspiration.

You are greeted by the mother of Mega Bullies and her crazy kids 😊

POLISH / POLSKI :

A może by tak zostać harcerzem?

Kilka dni temu na szkolną skrzynkę Librusa otrzymałam następującą wiadomość :

,, Szanowni Państwo!
Jako drużynowy 14 Wrocławskiej Drużyny Harcerzy Bukowina chciałbym Państwa poinformować, że nasza jednostka prowadzi obecnie nabór. Przyjmujemy w nasze szeregi chętnych chłopców w wieku od 10 do 12 lat.
Jako drużyna kształtujemy chłopców na odpowiedzialnych i wszechstronnych młodzieńców, a w dalszej perspektywie mężczyzn. Nasi harcerze uczą się samodzielności i zaradności, przeżywając rozmaite przygody w różnych warunkach terenowych - od betonowych labiryntów miast po lesiste szczyty gór. Poza cotygodniowymi zbiórkami Bukowina wyjeżdża także na harcerskie biwaki weekendowe, zimowiska i obozy.
Najbliższa zbiórka drużyny odbędzie się w sobotę 27 listopada. Spotykamy się o godzinie 11:00 przy wejściu głównym do Parku Skowroniego od strony al. Armii Krajowej i kończymy zbiórkę w tym samym miejscu o godzinie 14:00. Chłopcy na zbiórkę nie muszą brać żadnego specjalnego ekwipunku - wystarczy, jeśli ubiorą się w ubrania o ciemniejszej barwie, które mogą się ubrudzić.
W przypadku pytań proszę o kontakt pod numer: XXX XXX XXX lub adres e-mail: [email protected]
Z harcerskimi pozdrowieniami
drużynowy 14 WDH-y Bukowina ‘’

Przyznam, że zaciekawiła mnie ta wiadomość gdyż z sentymentem wspominam czasy gdy uczęszczałam do zuchów i trochę żałuję , że nie poszłam dalej w przygodę na harcerskiej szlaki. Z racji tego, że nasz najstarszy synek znajduje się we właściwym przedziale wiekowym, a od jakiegoś czasu brakuje mu właściwego towarzystwa.

W klasie ma kilku kolegów, ale trudno uznać te znajomości jako coś więcej, niż znajomi z klasy z którymi sporadycznie porozmawia przez telefon, klikając w jakąś gierkę. Koledzy dla mnie są mocno wątpliwi bo trudno d nich uzyskać choćby fotki przerabianych tematów gdy trafi nam się nieobecność z powodu choroby. Jego najlepszy przyjaciel, niestety wyprowadził się na drugi koniec kraju, więc ta znajomość stała się już raczej okazjonalna, a szkoda bo chłopaki świetnie się dogadywali i mieli super kontakt.

Postanowiłam porozmawiać z mężem i spytać, czy tak jak ja uważa, że dobrze by było żeby synek poznał nowych znajomych, bo ostatnio w szkole ma jakiś gorszy okres i nie dogaduje się z częścią klasy. Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym aby spróbował sił w harcerstwie, było dla nas to, że synek na co dzień bywa nieporadny, czasem gapowaty lub niezdarny, a jedną z głównych zalet harcerstwa jest zdobywanie nowych umiejętności. Harcerstwo szlifuje charaktery, wpaja ważne wartości, dodatkowo daje poczucie wspólnoty.

To co ja sobie cenię to dążenie do doskonalenia się w różnych aspektach życia, poprzez zdobywanie kolejnych odznaczeń. Ponadto uważam, iż jest to nie tylko świetna forma spędzania czasu wolnego, ale również świetny sposób na ukierunkowanie swojego życia. Myślę, że mnogość atrakcji w postaci , gier terenowych, biwaków, zimowisk oraz obozów jest również bardzo zachęcająca, do podjęcia próby odnalezienia się w nowym środowisku, oraz do poznania nowych ludzi i dzielenie z nimi wspólnych pasji.

Mąż zgodził się ze mną, że warto wspomnieć synowi o tym zaproszeniu i zobaczyć co o tym myśli. W trakcie rozmowy na ten temat sam chętnie wrócił wspomnieniami do czasów gdy był harcerzem i razem ze starszymi siostrami jeździł na szalone obozy. Zresztą ja również przypomniała sobie, jak jego mam opowiadała jakie jego siostry robiły numery na tych obozach. Największą numerantką była właśnie siostra męża, która obecnie mieszka w USA.

Pamiętam jak teściowa z rozbawieniem opowiadała, jak Dagmara, kręciła chłopcami, by odwalali za nią czarną robotę, a ona była niczym księżniczka. Zresztą z Dagmarą wiążę się sporo śmiesznych opowieści, mąż zawsze z rozbawienie opowiada o tym jak jego starsza siostra nagminnie pożyczała od niego pieniądze bo zawsze była w pilnej potrzebie. Daga raz rozwaliła Adrianowi skarbonkę mówiąc, że stuknie ją delikatnie młotkiem i odpadnie jej tylko kawałek, który potem się sklei.

Po tym delikatnym stuknięciu niestety nie było czego zbierać ze skarbonki bo zniszczenia były zbyt rozległe. Dagmara to taki typ osoby, który pożyczy od Ciebie kasę i jeszcze Ci potem wmówi, że to Ty jesteś jej dłużny, przynajmniej tak opowiadała mi zawsze o niej teściowa, bo ja znam ją niestety tylko z opowieści oraz z sporadycznych rozmów przez Messenger albo skype.

Wracając do tematu, z racji tego, że obydwoje z mężem mamy pozytywne nastawienie do harcerzy i harcerstwa jako instytucji samej w sobie, postanowiliśmy jeszcze sprawdzić drużynę i drużynowego od którego było zaproszenie. A ponieważ, dziś wszystko można zaleźć w internecie z harcerstwem nie może być inaczej. Po wpisaniu w Google nazwiska drużynowego oraz nazwy drużyny, wyświetlił mi się profil drużyny na Facebooku, było tam sporo postów obrazujących aktywność drużyny. Ilość zdjęć, z rozmaitych wyjazdów oraz licznych wypraw na gry terenowe była naprawdę imponująca.

Zdjęcia przedstawiały cały wachlarz umiejętności, które zdobywają harcerze, od samodzielnie rozpalonego ogniska, przez robienie posiłków na żarze z ogniska, aż po budowę skomplikowanych konstrukcji niezbędnych do zbudowania niezwykłych obozowisk. Powiem szczerze, że pomimo tego iż wychowałam się w namiocie 😊 bo praktycznie pierwszy biwak, zaliczyłam z rodzicami mając około roku, to takich rzeczy nigdy nie widziałam. Fotorelacje, z obozów harcerskich to prawdziwy surwiwal, myślę, że po taki obozie znalezienie się na bezludnej wyspie nie było by dla harcerzy niczym strasznym 😊.

Gdy Oskar wrócił, ze szkoły przeprowadziliśmy z nim rozmowę, przeczytaliśmy treść zaproszenia, opowiedzieliśmy mu o naszych doświadczeniach i spytaliśmy czy jest zainteresowany i chce spróbować iść na pierwsze spotkanie. Nasz synek był zachwycony pomysłem, my podeszliśmy do tematu z lekką rezerwą ze względu na to, że często syn ma słomiany zapał, ja oczywiście miałam nadzieję, że to krok w dobrą stronę, mąż był lekko sceptyczny znając podejście naszego pierworodnego, ale wizja poznania przez syna nowych znajomych oraz podbudowania przez niego samooceny również go skusiła.

Nadszedł sobotni poranek, pogoda była raczej średnia w nocy spadło trochę śniegu, złapał lekki przymrozek, mąż coś zaczął gderać że pogoda słaba, zimno i nie wie czy ktoś w ogóle przyjdzie i czy na pewno Oskar ma iść na spotkanie. Syn mimo pogody był nadal nastawiony pozytywnie, a z racji tego, że spotkanie miało trwać około 3 godzin (11-14 ) czas nie wydawał się nie możliwy do spędzenia na świeżym powietrzu bo przecież, temperatura po południu była już na plusie.

Około godziny 10:30 pojechaliśmy całą rodzinką podrzucić synka na miejsce zbiórki, a potem każde z nas miało swoje sprawy do ogarnięcia ( ja jechałam z młodszymi dziećmi w odwiedziny do rodziców , mąż robił porządki w kuchni ). Na miejsce zbiórki dojechaliśmy mniej więcej 15 minut wcześniej, syn został sam i czekał na pozostałych uczestników. Jadąc do rodziców, zaczęłam się zastanawiać czy aby na pewno spotkanie się odbędzie ale stwierdziłam, że jeśli nie to syn przyjedzie do moich rodziców i razem tam spędzimy czas z moją rodzinką.

Parę minut po 11 mój skarb zadzwonił, do mnie podekscytowany, że poznała kolegę i będzie jeździć na obozy, biwaki i dziś wróci później może nawet wieczorem, spokojnie powiedziałam mu, że zobaczy po 14 czy faktycznie chce jeszcze dłużej zostać. Po 14 okazało się, że mój mały łamaga wcale, nie ma dwóch lewych rączek i zdobył swoją pierwszą sprawność . Podczas spotkania chłopcy grali w grę terenową, przypominającą nieco podchody, drużynowy chował karteczki z zagadkami, po rozwiązaniu zagadek chłopcy uczyli się rozpalać ognisko.

Chłopcy przynieśli drewno a potem uczyli się je ciąć nożem terenowym oraz siekierką ( toporkiem ), jak nie trudno się domyślić była to dla nich spora frajda. Później uczyli się gasić ognisko, za pomocą śniegu. Podczas gry terenowej syn zdobył swoje pierwsze odznaczenie przypominające pionka do gry planszowej, odznaczenie to nosi nazwę Harcownika.

Szczerze gdyby nie internet nie miała bym pojęcia co oznacza ta sprawność, wy pewnie też nie wiecie więc przytoczę wam znalezioną przeze mnie definicje : ,, Sprawność harcerska: Harcownik / Organizator harców / Mistrz harców

Sprawność to zdobyta i udowodniona działaniem umiejętność, którą harcerka lub harcerz potrafi posłużyć się w razie potrzeby. Zdobywanie sprawności jest formą samokształcenia. Służy budzeniu, rozwijaniu i pogłębianiu zainteresowań, umożliwia przyswojenie przydatnych w życiu umiejętności i ćwiczenie zaradności oraz uczy rzetelności w działaniu.

Zdobyte sprawności wskazują, że harcerka lub harcerz wykonali określone zadania, zdobyli niezbędne umiejętności z pewnej dziedziny i potrafią z nich korzystać.

Sprawności podzielone są na 4 poziomy trudności:

Sprawności oznaczone jedną gwiazdką - dla początkujących w danej dziedzinie. Pozwalają zdobyć podstawowe harcerskie umiejętności lub na poziomie elementarnym poznać jakąś inną dziedzinę. Ich zdobywanie nie wymaga szczególnych predyspozycji i warunków ani długiego czasu próby. Sprawności te najbardziej odpowiednie są dla harcerek i harcerzy (10-13 lat).

Sprawności oznaczone dwiema gwiazdkami - dla pogłębiających wiedzę

i doskonalących umiejętności, rozwijających swoje zainteresowania. Motywują do zdobywania podstawowej wiedzy z wybranej dziedziny poza programem pracy drużyny lub zastępu i do samodzielnego poszukiwania możliwości ich praktycznego wykorzystania. Mogą je zdobywać harcerki i harcerze (10-13 lat) oraz harcerki i harcerze starsi (13-16 lat).

Sprawności oznaczone trzema gwiazdkami – zakładają zdobycie ponadprzeciętnej, rozległej wiedzy i umiejętności z wybranej dziedziny, wymagają umiejętności samodzielnego, konsekwentnego doskonalenia się w tej dziedzinie, a także zorganizowania do działania innych (np. zastępu, drużyny, klasy). Najbardziej odpowiednie są dla harcerek i harcerzy starszych (13-16 lat).

Sprawności mistrzowskie – wymagają umiejętności na poziomie niemal profesjonalnym (w przypadku dziedzin związanych z aktywnością zawodową), liczącym się w dorosłym życiu. Mogą stanowić istotny atut przy podejmowaniu pracy zawodowej. Sprawności mistrzowskie stanowią świadectwo zaawansowanych zainteresowań i dużej aktywności społecznej w wybranej dziedzinie. Przeznaczone są dla wędrowniczek i wędrowników.

Osoby, które zdobyły sprawności mistrzowskie, to potencjalni eksperci (w drużynie, w szczepie, w hufcu), służący pomocą zdobywającym sprawności niższego stopnia. W niektórych dziedzinach odpowiednikiem sprawności mistrzowskich są uprawnienia związkowe (np. odznaka „ratownika medycznego ZHP”), państwowe, specjalistyczne, potwierdzenia umiejętności wydawane przez odpowiednie instytucje (np. prawo jazdy, certyfikaty językowe, odznaki turystyki kwalifikowanej PTTK, uprawnienia żeglarskie).”

Wracając uczyli się śpiewać jedną z integracyjnych, piosenek harcerskich: Harcerz idzie sobie drogą wymachując lewą nogą ….

Po zakończonym spotkaniu druh powiedział chłopcom, że będzie jechać na pobliski Brochów pomagać w akcji organizowanej przez bank żywności ( ponieważ harcerze często biorą udział w różnych akcjach charytatywnych ). Połowa chłopców skończyła spotkanie w planowanym czasie, a mój syn i jego nowy kolega postanowili pojechać z druhem i jednym ze starszych stażem harcerzy.

Oczywiście synek zadzwonił, do nas i poinformował nas o lekkiej zmianie planów. Jak się później okazało chłopcy rozdawali ulotki z banku, żywności i zbierali dary dla biednych ( tak by każdy mógł w święta poczuć się syty i zaopiekowany ).

Około godziny 18 odebraliśmy naszego dzielnego syna ze zbiórki, druh mimo młodego wieku zrobił na nas dobre wrażenie, a syn wrócił ze spotkania mocno podekscytowany i pełen optymizmu. Myślę, że za tydzień pójdzie z ochotą na kolejne spotkanie, mam nadzieję że pozna tam dużo ciekawych ludzi i będzie miał okazję spędzić czas w kreatywny sposób, ucząc się nowych rzeczy. A czy wasze pociechy lub wy macie jakieś doświadczenia z harcerstwem. Jeśli tak, to jestem ciekawa waszych historii myślę, że posty na ten temat mogą być naprawdę interesujące, mogą być też źródłem inspiracji.

Pozdrawiają was mama Mega Łobuziaków i jej szalone dzieciaki 😊