Forest walk - Orman Yürüyüşü ( ENG-TR )

ENG

Hello to everyone,

I admire the view of the mountains, which fascinate me every time I walk in the forest, as if they are covered with green grass. As I walk on small pieces of branches scattered around and tightly wrapped in the ground, I walk on an unknown path with a mixture of bird sounds, crickets and buzzing bees. Maybe I'm heading towards a fairytale forest road that everyone dreams of.

This forest road, built on the Bey Mountains in the Mediterranean, has a few houses and trees reaching to the sky surrounding it. The sun that follows me sometimes hides among the clouds, paving the way for the wind. The leaves falling from the trees, covered in brown, on the ground, shed light on the path of the forest. I don't even care about the thorny grass that attacks my white tracksuit while passing through the narrow roads... I want to get lost by walking among those pine trees that give me peace.

Every forest I walk through seems to make me feel a different smell of soil. The sunlight I see through the trees illuminates my soul. Most of all, I enjoy the sound of breaking tree branches and leaves on the ground I step on. Your time is spent walking, sitting and looking at the views. Sometimes I get hit by the wind.

I would like the clouds to make a gesture to me right now. How nice it would be if the dry ice that penetrated into it slowly deposited liquid droplets onto it with the help of air... I fill the depths of my soul with those droplets that hit the branches and leaves through the trees and come into contact with my body. After the rain, the cleaner air and the increased smell of moist soil make you feel the liveliness and beauty of the forest more.

As I walk, it excites me to see how those long, thin-trunked pine trees challenge the surroundings by changing from one shape to another. I know that; Right now, I am walking on the side of a mountain with valleys and canyons, where green and blue are close to me.

I try to create new discovery points for myself by walking in nature every week. In the forest where I walk, I sometimes come across spring water flowing from the top of the mountain, filtering through grass, bushes and stone particles. At that moment, I feel that I am walking on the right path and approaching a way out. It makes me happy to find traces of a way out in the forest where I got lost.

In this forest where I walk, the upper parts of the mountains consist mostly of coniferous trees. Although beech, hornbeam and oak species scattered among them try to dominate the forest, their numbers are not sufficient. When I reach some peaks, I witness the endless beautiful view of the sea.

I wanted to share with you what I felt during my forest walk this week. I hope you are not bored. See you again, take care of yourself, stay with nature.

TR

Herkese Selam,

Her orman yürüyüşümde beni büyüleyen dağların, sanki üzerine yeşil otlarla bürünmüş, görüntüsüne hayranlıkla bakıyorum. Etrafa dağılmış ve toprağa sımsıkı sarılmış küçük dal parçalarının üzerinde yürürken, kuş seslerinin, cırcır böceklerinin ve vızıldayan arı seslerinin karışımıyla, bilmediğim yolda yürüyorum. Belki de herkesin hayallerini süsleyen masalsı bir orman yoluna doğru gidiyorum.

Akdeniz'deki Bey Dağlarının üzerine kurulu olan bu orman yolunun, içinde tek tük evler ve etrafını saran gökyüzüne uzanan ağaçları var. Beni takip eden güneş, arada bulutların arasına gizlenerek, rüzgarın yolunu açıyor. Toprağın üzerinde, kahverengine bürünmüş, ağaçtan dökülen yapraklar, ormanın yoluna ışık tutuyor. Dar yollardan geçerken beyaz eşofmanına saldıran dikenli otları umursamıyorum bile...Bana huzur veren o çam ağaçlarının arasından yürüyerek, kaybolmak istiyorum.

Her yürüdüğüm orman, sanki bana farklı bir toprak kokusunu hissettiriyor. Ağaçların arasından gördüğüm gün ışığı, ruhumu aydınlatıyor. En çok da, ayağımla bastığım toprakta, kırılan ağaç dallarından ve yaprakların çıkardığı sesten haz alıyorum. Zamanın yürüyerek, oturarak ve manzaralara bakarak geçiyor. Aralarda rüzgarın da hışmına uğruyorum.

Tam da şu anda bulutlar bana bir jest yapsın isterim. İçine nüfus eden kuru buz havanın yardımıyla, sıvı damlacıklarını yavaştan üstüne bıraksa ne güzel olur... Ağaçların arasından dallara ve yapraklara çarparak, vücuduma temas eden o damlacıkları, ruhumun derinliklerine dolduruyorum. Yağmurun ardından, temizlenen hava ve artan nemli toprak kokusu, ormanın canlılığını ve güzelliğini daha çok hissettiriyor.

Yürürken, o uzun ince gövdeli çam ağaçlarının, şekilden şekle, girerek, etrafa nasıl meydan okuduklarını görmek, beni heyecanlandırıyor. Biliyorum ki; şu anda, yeşille mavinin bana yakın olduğu, içinde vadileri ve kanyonları olan bir dağın yamacında yürüyorum.

Her hafta doğa içinde yürüyerek, kendime yeni keşif noktaları oluşturmaya çalışıyorum. Yürüdüğüm ormanda, bazen dağın tepesinden, otların, çalıların ve taş parçacıklarının arasından süzülerek akan kaynak suya denk geliyorum. İşte o an doğru yolda yürüdüğümü ve bir çıkış yoluna yaklaştığımı hissediyorum. Kaybolduğum ormanda bir çıkış yolunun izine rastlamak beni mutlu ediyor.

Yürüdüğüm bu ormanda dağların, yukarı kısımları, çoğunluğu iğne yapraklı ağaçlardan oluşuyor. Aralara serpilen, kayın, gürgen ve meşe türleri de ormana hakimiyet kurmaya çalışsa, da sayıları yetmiyor. Bazı tepe noktalara ulaştığımda, denizin o sonsuz güzel manzarasına şahitlik ediyorum.

Bu haftaki orman yürüyüşümde, hissettiklerimi sizlerle paylaşmak istedim. Umarım sıkılmadınız. Tekrar görüşmek üzere, kendinize iyi bakın doğayla kalın.