"Grumpy" Theater Performance / "Huysuz" Tiyatro Gösterisi ( ENG-TR)

ENG

Hello Art Lovers,

Individually, we all go through certain periods. It is also true that we experience some changes both physically and psychologically as we go through these periods. In the theater show I watched called "Grumpy", they tried to explain how people change, inspired by real events.

The show was performed at Antalya Metropolitan Municipality City Theatre. This place, as Doğu Garajı Culture and Trade Center, is actually a modern cultural center that hosts many international festivals and events. Antalya Metropolitan Municipality Theater is also right next to it. There are three large halls inside. The play Huysuz was shown at the Doğu Garajı Cultural Center Grand Stage.

I can say that I watched a theater show that tried to show people throughout their lives how to get rid of loneliness, how to love people and how we can empathize by putting ourselves in their shoes. But the real subject of the theatre, a person nicknamed Grumpy, spends his old days in a nursing home. He is trying to escape from the life he has lived and the psychological state he is in. While doing this, he tries to make life miserable for those around him with his misfortunes. He constantly feels nostalgic, remembering the bright days he had in the past. He even goes through a transition period and occasionally relives within himself the character of Moliere, which he had successfully staged on stage in the past. That's why he constantly experiences fluctuations between real life and the life he dreams of.

Harpagan, who plays the character named Huysuz in the play, insistently wants to marry his daughter Sümbül to a doctor in order to avoid paying more treatment costs due to the diseases he wants to get rid of. He is ready to give his daughter away, without even heeding the warnings of his caregiver, his maid, and his wife, whom he values very much. In the heart of her daughter Sümbül, there is a handsome prince named Klean. While Klean was thinking of making a marriage proposal to Sümbül, the arrogant idiot doctor and his arrogant mother Mürşide had already come to ask for Sümbül...

By the way, this stage was the most beautiful and modern performance hall I have ever seen. The appearance of the black walls with interlocking strips on the wall, the light indicator and most importantly the clear and understandable sound system were all done very professionally. It was also very clever to have cameras outside during the act showing the scene.

I can say that the best and most boisterous moment of the play is when Sümbül enters the audience, explains her situation to the women, shares her troubles and asks for support. The music played between dialogues also enthused the audience. I should have applauded that I completely agreed with the idea that everyone should marry the one they love. I did that too.

We also experienced moments of deception, jealousy and laughter in the play, which also talks about the relationships we experience in social life. What also caught my attention was the high performance of the players. The success of the actors was demonstrated by the fact that they successfully conveyed long and quick sentences without any friction.

If we talk about the stage decoration and the clothes worn. At the beginning, a hospital-looking decor that reminded me of a nursing home was very successful. The fact that the decor change was made in front of the audience and accompanied by a musical group showed that they demonstrated sincerity and transparency. I especially liked the stage outfit and colors of Hyacinth's handsome prince Klean.

I left happily from this enjoyable and laughter-filled theater show, which lasted approximately two and a half hours in two acts. I applaud all the cast and crew. Thank you very much for reading. Take care of yourselves.

TR

Merhaba Sanatseverler,

Bireysel olarak hepimiz belirli dönemlerden geçiyoruz. Bu dönemlerimizi yaşarken, hem fiziksel hem de psikolojik olarak bazı değişimler yaşadığımız da gerçektir. İşte izlediğim "Huysuz" adlı tiyatro gösterisinde, insanların nasıl değiştiğini gerçek olaylardan esinlenerek, anlatmaya çalışmışlar.

Gösteri, Antalya Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosunda sergilendi. Burası aslında, Doğu Garajı Kültür ve Ticaret Merkezi olarak, uluslararası birçok festivallere ve etkinliklere ev sahipliği yapan, modern bir kültür merkezidir. Antalya Büyükşehir Belediyesi Tiyatrosu da hemen yanındadır. İçinde üç büyük salon vardır. Huysuz adlı tiyatro ise, Doğu Garajı Kültür Merkezi Büyük Sahnesinde gösterildi.

İnsanların yaşamları boyunca, yalnızlıktan nasıl kurtulacağını, insanları nasıl sevebileceğini ve kendimizi onların yerine koyarak empati kurabileceğimizi göstermeye çalışan bir tiyatro gösterisi izledim, diyebilirim. Ama tiyatronun asıl konusu, Huysuz lakaplı bir kişi, yaşlılık günlerini bir huzurevinde geçirmektedir. Yaşamış olduğu hayattan ve içinde bulunduğu psikolojik durumdan kurtulmaya çalışmaktadır. Bunu yaparken de aksilikleriyle etrafındaki kişilere hayatı zehir etmeye çalışmaktadır. Geçmişte yaşamış olduğu parlak günlerini anımsayarak sürekli özlem duymaktadır. Hatta bir geçiş dönemi yaşayarak, eskiden sahnede başarılı bir şekilde sahnelediği, Moliere karakterini, tekrardan kendi içinde ara sıra yaşamaktadır. Bu yüzden gerçek hayat ile hayalini kurduğu hayat arasında sürekli gelgitler yaşamaktadır.

Oyunda, Huysuz adlı karakteri canlandıran, Harpagan, kurtulmak istediği hastalıklarından dolayı artık daha fazla tedavi masrafı ödememek için, kızı Sümbül'ü ısrarla bir doktorla evlendirmek ister. Buna itiraz eden hastabakıcısı, hizmetçisi ve çok değer verdiği karısının uyarılarına bile kulak aldırmadan kızını vermeye hazırdır. Kızı Sümbül'ün kalbinde ise Klean adında yakışıklı bir prens vardır. Klean, Sümbül'e evlenme teklifi yapmayı düşündüğü sıralarda, kendimi beğenmiş budala doktor ve onun kibirli annesi Mürşide, Sümbül'ü istemeye çoktan gelmişlerdi bile...

Bu arada bu sahne, gördüğüm en güzel ve en modern bir gösteri salonuydu. Duvardaki birbirine geçmeli şeritli siyah duvarların duruşu, ışık göstergesi ve en önemlisi de ses sisteminin net ve anlaşılır olması, çok profesyonelce yapılmıştı. Perde arasında dışarda, sahneyi gösteren kameraların olması da çok akıllıca düşünülmüş.

Sümbül, seyircilerin arasına girerek, bulunduğu durumu kadınlara anlatarak, derdini paylaşması ve destek istemesi de oyunun en güzel ve en şamatalı anı olduğunu söyleyebilirim. Diyalog aralarında çalan müzikler de seyirciyi coşturmuştu. Herkes sevdiğiyle evlenmeli düşüncesine sonuna kadar katıldığımı alkışlarımla eşlik etmeliydim. Onu da yaptım.

Toplumsal hayatta yaşadığımız ilişkilerden de bahseden oyunda aldatma, kıskançlık ve kahkahaya boğulduğumuz dakikaları da yaşadık. Benim dikkatimi bir de oyuncuların gösterdikleri yüksek performanstı. Uzun ve çabuk söylenmesi gereken cümleleri, dil sürtüşmesi yaşamadan başarılı bir şekilde anlatmaları oyuncuların başarısını da ortaya koyuyordu.

Bir de sahne dekorundan ve giyilen kıyafetlerden bahsedecek olursak. Başlarken huzurevini anımsatan hastane görünümlü bir dekor gayet başarılıydı. Dekor değişimin seyirci önünde, müzikal grup eşliğinde yapılması da samimiyeti ve şeffaflığı ortaya koyduklarını gösteriyordu. Özellikle Sümbül'ün yakışıklı prensi Klean'in sahne kıyafeti ve renklerini çok beğendim.

İki perde şeklinde, yaklaşık iki buçuk saat süren bu keyifli ve bol kahkahalı tiyatro gösterisinden mutlu ayrıldım. Tüm oyuncuları ve ekibini ayakta alkışlıyorum. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Kendinize iyi bakın.