#hivetr 7 Günlük Blog Serüveni Gün #7

-TR

Bela geldiiiiiiii! Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Son yaşananlardan sonra herkesin tadının biraz kaçmış olabileceğini düşünüyorum. Tatsız olaylar yaşandı. Sonrası daha komik gelişti bence. Arkadaşlar ben aranızdan ayrılıyorumlar falan beni baya güldürdü. Çünkü baya şovdu. Benim de darıldığım zamanlar olmuştu. Yakın zamanlarda sunucudan birine kırılıp 2 ay boyunca sunucuya tek kelime yazmadığım zamanlar oldu. Ya da ismini vermek istemediğim bir ablamıza sunucuda resmen kin kusmuştum-ki hakettiğini sonradan hepimiz anladık-. Ama bunların hepsi tek taraflı yaşandı ve bence en önemlisi de sadece o anda kaldı-zaten tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış cinsinden bir olay. Bir şeyleri uzatıp ama ben haksızlığa uğradım derken bile birilerine haksızlık yapmak bence trajikomikti. İnsanları anlamak gerçekten zor. Zarar vermemek için konuşmaya çalışırken topluluk ruhuna zarar verdiklerinin farkında değiller. Tüm bunlar olurken "Neyse ya ben bunlarla uğraşamam. Fırsat bu fırsat sıyrılayım aralarından" tadında çıkışlar bana baya şov gibi geliyor. Bilmem siz ne düşünüyorsunuz ama bence öyle. Bunları konuşmam çok yanlış belki de. Ama içimde tutamazdım. Sunucuya yazsam tartışma uzardı o yüzden bu şekilde içimden atmam daha mantıklı geldi.

Yedi günlük serüvenimizin bugün son günü. İçimde hafif bir burukluk yok değil. Tatlı bir etkinlik oldu bence. İtiraf etmeliyim ki bu olaya bu kadar bağlanacağımı düşünmemiştim. Sanırım her gün yazmaya alıştım. Ama şu dönemlerde yine de pek benlik değil. Sadece şöyle bir artısı olduğunu gördüm. Bu hafta gerçekten çok motive bir şekilde yazdım ve bu yazdığım yazılara da yansıdı bence. Uzun zamandır böyle hissetmemiştim. O yüzden buna vesile olan herkese teşekkür ederim. İsim verip tek tek etiketlemeye üşendim. Ama zaten biliyorum ki o kişiler bu yazıyı okuyacak. O yüzden kendilerine pay çıkarmalarında hiçbir sakınca yok. Sizi seviyoreee.

Bugün güzel bir gün oldu ve yazdığım yazı da bu serüvendeki en güzel yazım olsun istiyorum. Güzel bir şekilde bitirmek hepimizin hakkı bence.

Bu hafta kız isteme merasimi için Giresun'a gideceğiz. O yüzden biraz hazırlık yapmamız gerekiyordu. Benim hazırlığım da dip boya yapmak tabii ki. Damadın kardeşinin dibi gelmiş dedirtmem ahahaha. Şaka bir yana diplerimin açılması gerekiyordu. Ama tabii ki sadece dibimi açmayacaktım. Minimalizm hiç bana göre değil. Tüm saçımı açtık. Zaten saçım da kısa olduğu için bir problem olursa kestiririm diye düşünüyorum. Tüm saçımı açtıktan sonra tüm saçım platin sarısı oldu. Ama büyük ihtimal yarın boya alıp griye boyayacağım. Bu sarıyla ortalıkta dolaşamam. Korkunç bir görümce sarısı çünkü ahahaha. Eğer merak ediyorsanız buraya saçımın son halini bırakıyorum. Lütfen çok gülmeyin gülerseniz de bunu yorumlarda belirtmeyin. Buna hazır mıyım bilmiyorum ahahahaha.

Bugün gittiğimiz bir müze veya sergiden bahsetmemiz gerekiyor. Pek fazla müze gezdiğimi söyleyemem. En son bir müzeye gittiğimde çocuk sayılabilecek bir yaştaydım. Gerçi hala öyle sayılırım. Her neyse müzelere çok gitmiyorum yani. Ama bulduğum sergiyi de kaçırmam. En son 1 ay önce falan Taksim'de bir sergiye gitmiştik. Nenemin önderliğinde boy boy fotoğraflar çekildik. Bence eğlenceliydi ve sıra dışı bir sergiydi. Sergide genel bir konsept olduğunu düşünmüyorum. Her eser farklı bir şeyi anlatıyordu. İşte o sergide çekildiğim fotoğraflardan biri. En beğendiğim sanat eseri bu yani ben.

Biraz sergiden de fotoğraf paylaşsam iyi olacak. Ne narsist bir insanmışım da sürekli kendimi paylaşıyorum ya ahahaha. Sanırım bunların adı tambur ama tam emin değilim. Ne anlatmak istediklerini anlamadım. Zaten genel olarak sanattan anlamıyorum. Sanatçıların çok karışık bir zihin yapısı var. Ben mühendisim kardeşim netlik insanıyım. Böyle karman çorman işlerde ben yokum yani. Gerçi mühendisliği de bıraktım bana ex-mühendis de Ceku.

Sergi iki katlı olduğu için katlar arasındaki merdivenlerin hemen yanında da bir şeyler sergileniyordu. Hücre şeklinde tasarlanmış bu kısımlar daha çok ilgimi çekti açıkçası. Bana daha nadide eser havası verdiler.

Sanat eseri deyince aklıma nedense cam fanuslar içerisinde sunulan şeyler geliyor. Sizin sanat eseri algınız nasıl mesela? Anlatsanıza biraz. Hep beraber aydınlanalım. Vizyonumu genişletecek birilerine ihtiyacım var. İmdaaat. Okumuş cahil olarak kalmak istemiyorum ahahaha.

Sergilerin tek kötü yanı zaman bence. Benim gibi sanat sepet işlerinden çok anlamayan biriyseniz içerde pek fazla zaman geçiremiyorsunuz. Sergide yaklaşık 45 dakika kaldık. Daha çok konuşmak daha çok yorumlamak isterdim ama bu konuda yetenekli olmadığım çok açık bence. Yine de boş vakitleri değerlendirmek için güzel bir aktivite bence.

Bu kısma ne zaman geçeceğimi bilmiyordum. Bundan ötürüdür ki biraz heyecanlandım. Evet bitiş kısmını yazıyorum. Yedi gün boyunca genelde gülümseyerek yazılarınızı okudum. Biliyorum ki bir daha böyle bir etkinlik olmayacak. Daha doğrusu olsa bile aynı tadı vermeyecek. Bence güzel geçen bir haftaydı. Hatta özel geçen bir haftaydı. Severek yazdım severek okudum. İyi ki bu meydan okumaya katılmışım. Yine olsa yine katılırdım. Bu etkinlik birbirimize tanıdığımız bir şanstı aslında. "Aynı konuda ne kadar farklı düşünebiliriz?" sorusunu hep birlikte cevapladık. Kısaca birlik olduk ve bir şeyler yapmaya çalıştık. Başarılı olduk ya da olamadık bunu eleştirecek kişi ben değilim. Ama tüm bu yazılar,yorumlar,bahsetmeler bana kendimi değerli hissettirdi. Bilmiyorum hissettiklerimi iyi anlatabildim mi ya da anladınız mı ama benim düşüncelerim böyle. Kendinize iyi bakın. Bir sonraki postum ne zaman gelir bilmiyorum. Yeniden yazmak bana iyi hissettirdi. Bu yüzden arayı çok açacağımı düşünmüyorum yine de belli olmaz tabii. Veeeee bir sonraki postuma kadar sevgiyle kalın. Hoşça Kalın!

-Tüm fotoğraflar bana aittir.