Sunset 🌇 Gün Batımı

Hello.

Yesterday, when the weather was a little warm, I went for a walk by myself. Walking is actually much better when done alone. When you are alone with your own self, you have the opportunity to think calmly to get out of the situation you are in. I'm at a dead end right now too. I question my own self and what I have experienced in recent years. I get into this mood from time to time. In fact, I am a very emotional person during these periods.

I used to be a very pessimistic person, I admit it. As time passed, I accepted that what I experienced was a lesson for me. It all happened to me to become more experienced in this life. I am aware of all of this. But here I am, a human being. We are all a little weak in terms of creation, so sometimes I can't look at things so positively.

While living a day like this again, I threw myself on the street. I walked in a place where there were not many people, wearing my headphones and listening to the music I love. I continued until I got tired. Then I stopped for a moment and looked at the sky. The sun was starting to set and it was getting dark. I didn't even realize how far I had walked. Still, I couldn't help but be fascinated by the beauty of the sunset. At that moment, there was no trouble or trouble. What I feel when I look at the sunset "Life goes on no matter what we live. The sun that sets today will rise again tomorrow in all its glory." The sun is just like us. Sometimes we can sink to the deepest, but then we rise from our ashes again.

Life is beautiful no matter what we live.
In fact, when we look around, we can witness those beauties. Sometimes we can find these beauties in the setting sun and sometimes in a blooming flower. Never give up your struggle. One day you will be the winner in your struggle. Maybe right away, maybe after a while, but in the end you will definitely win. Do not think that anything bad you experience will be permanent. One day the sun will rise again on you.

love

Merhabalar.

Dün hava biraz ılık olunca tek başıma yürüyüşe çıktım. Yürüyüş aslında tek başına yapıldığı zaman çok daha iyi oluyor. Kendi benliğinle baş başa kaldığında bulunduğun durum içerisinden çıkmak için sakince düşünme imkanın oluyor. Ben de bu aralar çıkmazdayım. Kendi benliğimi ve son yıllarda yaşadıklarımı sorguluyorum. Arada bir dönem dönem bu ruh haline giriyorum. Hatta bu dönemlerde fazla duygusal bir insan oluyorum.

Eskiden fazlasıyla karamsar bir insandım bunu kabul ediyorum. Zaman geçtikçe yaşadığım şeylerin benim için ders olduğunu kabul ettim. Hepsi benim bu hayatta daha tecrübeli olmam için başıma gelmişti. Bunların hepsinin farkındayım. Ama işte bende bir insanim. Yaratılış bakımından hepimiz biraz zayıfız bu yüzden bazen de olaylara bu kadar pozitif bakamıyorum.

Yine böyle bir gün yaşıyorken kendimi sokağa attim. İnsanların fazla olmadığı bir yerde kulaklığımı takarak sevdiğim müzik eşliğinde yürüdüm. Ta ki yorulana devam ettim. Sonra bir an durup gökyüzüne baktım. Güneş batmaya hava kararmaya başlamıştı. Ne kadar yürüdüğüm farkında bile değildim. Yine de gün batımının güzelliği karşısında büyülenmeden edemedim. O an ne dert ne sıkıntı kaldı. Gün batımına baktığımda hissettiğim şey "Ne yaşarsak yaşayayım hayat devam ediyor. Bugün batan güneş yarın tüm görkemiyle tekrar doğacak." Güneş tıpkı bizler gibi. Bazen bizlerde en derine batabiliyoruz ama ardından tekrar küllerimizden doğuyoruz.

Hayat ne yaşarsak yaşayalım her şeye rağmen çok güzel.
Aslında etrafımıza baktığımızda o güzelliklere şahit olabiliriz. Bazen bu güzellikleri batan güneşte bazen de açan bir çiçekte bulabiliriz. Hiç bir zaman mücadelenizi bırakmayın. Bir gün verdiğiniz mücadelede kazanan taraf siz olacaksınız. Belki hemen belki biraz zaman sonra ama en nihayetinde mutlaka kazanacaksınız. Yaşadığınız kötü hiç bir şeyin kalıcı olacağını düşünmeyin. Bir gün güneş sizin üzerinize tekrar doğacak.

Aslında kısacası hayattan ümidimizi asla kaybetmemeliyiz. Nasıl ki bazı yaşanan şeyler geride kaldıysa şuan yaşadıklarımız da bir gün geride kalacak. Hep böyle olmadı mı sanki. En azından benim için hep böyleydi. Şuan da hissettiklerim ve yolundan çıkan şeylerde tekrar eskisi gibi rayına oturacak bunu biliyorum. Sadece bazen duygusal olarak güçsüz düşebiliyorum. Önemli olan tekrar ayağa kalkmak. Haydi durmayın sizde tekrar ayağa kalkın. 💪
sevgiler

For the best experience view this post on Liketu