มาฉีดวัคซีนเข็มแรก
... สวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ เมื่อวานนี้ผมลืมเล่าเหตุการณ์ในวันนี้ให้ฟัง ผมลืมเขียนไว้ล่วงหน้าว่า ผมและพนักงานบริษัทบางส่วน ต้องเดินทางจากจังหวัดผม จังหวัดลำปางเข้าตัวเมืองเชียงใหม่ เพื่อมาทำการฉีดวัคซีนครับ ซึ่งรอบนี้จะเป็นเข็มแรก ระยะทางในการเดินทางประมาณ 100 กว่ากิโลเมตร ซึ่งเป็นวัคซีนในนามบริษัท เป็นวัคซีนทางเลือกที่บริษัทของผมจัดหาให้พนักงาน แต่เป็นการทยอยกันไปฉีด ผมและเพื่อนพนักงานที่ไปฉีดในรอบนี้คือ กลุ่มสุดท้ายของบริษัทครับ โดยจุดหมายปลายอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชน ในตัวเมืองเชียงใหม่ครับ
... ใช้เวลาขับรถประมาณ 2 ชั่วโมงนิดถึงจุดหมายปลาย อ่อเกือบลืมผมขอชี้แจงอีกเรื่องครับ การมาในครั้งนี้ผมไม่ได้ถ่ายภาพ บรรยากาศการฉีดวัคซีน แล้วก็ชื่อโรงพยาบาลนะครับ ไม่รู้ซิครับ ผมพยายามนึกจำชื่อไม่ได้ 555 เอาเป็นว่าโรงพยาบาลเอกชนในตัวเมืองเชียงใหม่ และ ผมก็ถ่ายภาพที่จอดรถของโรงพยาบาล พอเข้าไปข้างในจริงๆ ได้แค่ภาพเดียว 555 ภาพบรรยากาศการฉีดวัคซีนจริงๆ ผมจะถ่ายนั่นแระครับ แต่บังเอิญลืมหมดทุกอย่าง นิสัยขี้ลืมของผมจริงๆ ครับ
... แต่มันมีตื่นเล็กหน้าบางวันนั้น จริงๆไม่อยากจะเล่าเพราะอาย 555 เอาเถอะเล่าก็เล่าครับ คือผมเอาแต่นั่งกลัว และกังวลในเรื่องการฉีดวัคซีนนั่นเอง ตัวจริงผมเป็นคนกลัวเข็มครับ และ ประกอบกลับกลัววัคซีนกังวลเรื่องผลข้างเคียงด้วยครับ เพราะแถวที่ผมอยู่ มีแต่ข่าวทำให้วิตกกังวลตลอดเวลา แต่ใจก็รู้ว่ามันไม่มีต้องมีอะไกังวลมากขนาดนั้นก็ตาม แต่ถึงเวลาจริงๆ มันก็อดคิดไม่ได้ และ มัวแต่กังวลนี้แระจนลืมถ่ายภาพทุกอย่าง 555
... ส่วนพอฉีดวัคซีนเสร็จแล้ว ก็แวะทานข้าวกลางวันกัน วันนี้ผมมากินข้าวซอยแต่มากินไก่บ้านพอสมควร 555 ตอนอยู่บ้านจังหวัดตัวเองที่ลำปาง ก็ไม่อยากจะกิน แต่พอมาเชียงใหม่ กลายเป็นอย่างทานข้าวซอยขึ่นมาทันที 555 ส่วนเนื้อหาอื่นๆ ผมไม่ขอเขียนแล้ว หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ ผมก็้ดินทางกลับบริษัท และ ขอตัวลากลับบ้านทันที เพราะ เริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายคั่นเนื้อคั่นตัวนิดหน่อย แต่หลังจากทานยาพาราแล้วก็ดีขึ้นตามลำดับ เป็นเหตุให้วันนี้มาเขียนโพสต์สายไป ในวันนี้นั้นเองครับ สำหรับบทความของผมในวันนี้คงมีเท่านี้ก่อน ขอบคุณที่ติดตามบทความของผมครับ