Following the alleyways in the afternoon,เดินตามตรอก

The more I followed the alleyways by using my hidden extra-sensory navigation ability, the more I learned to trust my spontaneity. The results were often far exceeding my expectation. My old friend seemed to trust my decision and we just walked without a map along the winding alleys which could suddenly appeared very dark and mysterious. My friend had experienced my crazy guided tour up a mountain and a waterfall some years ago, so she knew strange but nice things could happen during our journey. This time I just felt the urge to follow the magnetic pull along the alleys deep inside Talad Noi area which is located to the south of Chinatown in Bangkok. We suddenly turned up at the back of an old Chinese shrine.

The whole place looked very dark as the extended roof the the car park covered the whole courtyard. I was amazed that such a big Chinese shrine could be hidden among the old houses and narrow alleys. I felt I just had to investigate this shrine. As soon as I entered the doorway, I could feel very strong vibes of a holy place, a place where many spiritual people or monks have been praying and meditating for years. The vibes of those praying words in scriptures and meditative vibes have left some crystallised energy in the wall and land inside the shrine.

As a Buddhist, we believe in the power of sacred words in scriptures and we have specific prayers for curing certain problems. This knowledge only came to me by accident when I came back from abroad. I was very skeptical about all things on organised religion as I have been into Krishnamurti’s teaching for years. I met several well known holy monks from various sects through my connection with my distinguished elite-friend in Europe. But no one had the same kind of energy as Krishnamurti. People who had been in his presence could feel that unique and powerful energy; but I should not digress.

Later on, I happened to meet people with special psychic ability and people with high level of meditation skill. I had been to special mediation courses to learn about the meditative mind. So, I could sense vibes at temples, shrines or from holy monks. I knew I had to explore this old shrine. My friend was very surprised that I decided to request for a big set of candles and incense to pay respect to the main statues of the shrine. I had no idea about the history of this place but I had the urge to pay respect to the holy people’s good deeds in the past as they left such wonderful vibes for years to heal people around here.

My friend refused to pay respect to the shrine; I could read her mind. She could not pick up on the special vibes and she thought it was all very superstitious. That’s the unfortunate side effect of narrow minded way of scientific methods in which everything has to be measured and tested to be valid or objective. Unfortunately I had no time to explain what I was picking up from the shrine.

The procedures for paying respect at this unusually big Chinese shrine were quite complicated as one has to normally light candles on different altars and place different numbers of incense on each brass containers. So, I asked the staff to tell me to whom I should pay respect in less than ten minutes. The gentleman kindly guided me to three most important altars in the shrine hall. He helped me unpacked all the huge candles and incense; they came in boxes and wrapping and there were so many items.

He could sense my serious intention in my prayer. He just stood by quietly waiting and leading me to each shrine. I was very impressed by his manner and politeness; the good vibes here have made his heart very gentle and kind. I could not have been able to carry out the formality without his help. There were wooden steps and metal steps for me to stand up to the high altars. Some incense burners were very old and huge brass containers. These must have been antique pieces made in China over a hundred years ago. I felt so grateful that the holy spirits or sacred vibes led me here. I really needed a cleansing ceremony for the new Chinese calendar year; usually I would go to an old Thai temple but I just couldn’t find the time. I told my friend this was a very special place and we were so lucky to be here. After that day, my life seemed to have more positive energy and my outlook on life has changed even though this (ox) year is supposed to be difficult and drastic for most people. I knew I would be able to ride the waves with steadfast mindfulness and compassion.

I had a brief chat with the elderly lady who was the head caretaker of the shrine. She told me about the five Chinese families who established this shrine over two hundred years ago. I told her this shrine had excellent vibes for healing and the energy was full of compassion. She almost cried as she was very touched; I sensed she needed some help. So, I told her not to worry too much about her family as she was a bit stressed out. I held her hands and thanked her for the good work she has done at the shrine. I also thanked the gentleman for his humble kindness. My friend was quite shocked by my manner as I would not normally talked to strangers. We carried on with our spontaneous walk without knowing our destination.

My soul needed that visit to the Chinese shrine which is the oldest Chinese Hokkian community built in 1804 by the first group of Chinese Hokkian immigrants. The main statue was carved from sandalwood in China; it was the model of a very famous monk called ‘Chow Sue Kong’. The strange thing about this monk was that his complexion was very dark with high nose and big eyes. He was born during the end of Soong dynasty. It could be possible that his ancestor was from the south of India. That area was well known as a meeting place for Indian traders who came to trade with those Arub merchants whose ships anchored in the nearby ports. The Han Chinese migrated to this area later and there were already some previous settlers in this area. Source.

I was quite surprised to find out another dark skin Buddhist monk in Chinese history. (The famous one was the Indian monk who came to China to spread Buddhism, he was renowned for his disappearing act!) As a young boy, he had to look after goats on nearby mountains but he was very bright and interested in Buddhist teaching. So he became a young novice and started learning about plants and herbs on the mountains. Later on he traveled to study with a very famous monk to acquire all the useful skills on herbal medicine and meditation. He became very famous for his medicine and kindness. He helped all villagers and donated money for building a bridges and roads in the village. So, people who came to this shrine would call him the ‘medicine monk’.

There were stories about his magical ability. Villagers who suffered from drought would invite him to stay at their villages to solve the drought problems. As soon as he arrived at the village, rain started to pour down heavily. So, his reputation traveled far and wide in China. No wonder, I could feel lots of healing vibes at the Chow Sue Kong Shrine. I would definitely have to visit this amazing shrine in the near future.

ตอนที่เราไปเดินเที่ยวแถวตลาดน้อยกับเพื่อน เราไม่มีแผนที่และไม่ได้ทำการบ้านก่อนไป เราคิดว่าอยากจะเดินแบบไปตามความรู้สึก เดินไปตามตรอกแบบไปเรื่อยๆ เดินหลงทางก็ไม่ว่ากัน เดี๋ยวคงหาทางเดินทะบุออกไปเยาวราชได้ ถ้าหลงทางก็ถามคนแถวนั้น เพื่อนเราก็เดินตามเราไป เราก็ถามใจตัวเองว่าอยากไปทางไหน เราก็ด้าวเท้าตามไป ตรอกแคบมากและ บางทีก็มืดด้วย เดินไปเจอทางตันก็ต้องถามชาวบ้านว่าไปต่อได้ไหม เราเดินไปตามหลังบ้านคน จนไปทะลุที่หลังศาลเจ้าจีนที่ใหญ่มาก เราแปลกใจว่าทำไมศาลเจ้าขนาดใหญ่จึงมาหลบอยู่ในตรอกแคบๆ ท่ามกลางบ้านเรือนเก่าแก่ได้อย่างไร

พอเราเดินเข้าไปในศาลเจ้า เราก็รู้สึกได้ว่าที่นี่มีพลังที่ดีมาก เราจึงอยากรู้เกี่ยวกับศาลเจ้าแห่งนี้ น่าเสียดายที่เราอ่านภาษาจีนไม่ได้ เราจึงอยากจะทำความเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราจึงทำบุญและขอเทียนไขกับธูปเพื่อไหว้เจ้า เราก็บอกว่าขอไหว้เฉพาะที่สำคัญภายในเวลาสิบนาที พนักงานก็เลยบอกให้เราไหว้สามจุด เขาเอาธูปกับเทียนเล่มใหญ่มาให้เรา เราก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะของเยอะมาก พนักงานชายก็ช่วยเราแกะธูปออกจากกล่อง และบอกเราให้ไหว้ที่จุดไหนก่อน ถ้าไม่มีคนช่วยแนะนำ เราคงเรื่มไม่ถูกแน่นอน บางจุดก็มีบันไดให้เราปีนขึ้นไปปักธูป เราเดินสำรวจและถ่ายรูปเท่าที่มีเวลา ศาลเจ้าที่นี่มีขนาดใหญ่มากและมีรูปปั้นเทพสำคัญหลายองค์ เรามาสืบทราบภายหลังว่า ที่นี่คือ ศาลเจ้าโจวซือกงที่สร้างโดยชาวฮกเกี้ยน ในสมัยต้นรัชกาลที่1ในปี 2347 วัดนี้ขื่อว่าวัดซุ่นเฮงยี่ ที่มีองค์เทพเจ้าโจวซือกง หรือพระหมอเป็นประธาน

ประวัติของท่านน่าสนใจมาก ที่แปลกคือท่านเป็นคนผิวดำมีจมูกโด่ง เหมือนกับชาวอินเดียทางตอนใต้ จึงมีข้อสงสัยว่าท่านน่าจะมีบรรพบุรุษที่มีเชื้อสายต่างชาติ เพราะบริเวณนั้นอยู่ไม่ไกลจากแหล่งที่ชาวอินเดียชอบเดินทางมาค้าขาย กับชาวอาหรับที่เดินทางมาทางเรือ ตอนเป็นเด็กท่านมีความเฉลียวฉลาดมาก และสนใจในพุทธศาสนา ต่อมาจึงได้บวชเณรและศึกษาสมุนไพรตามภูเขาจนมีความเชี่ยวชาญในการใช้สมุนไพรรักษาโรค ท่านจึงมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก ท่านกลายเป็นหมอประจำหมู่บ้าน และช่วยบริจาคเงินช่วยสร้างสะพานและถนนในหมู่บ้าน ท่านมีชื่อเสียงด้านอิทธิฤทธิ์ หมู่บ้านทึ่แล้งจัดชาวบ้านพากันมานิมนต์ท่านไปที่หมู่บ้านเพื่อทำพิธีขอฝน เมื่อท่านเดินทางไปถึงหมู่บ้านนั้น ฝนก็ตกลงมาหนักมาก ทำให้คนมีความศรัทธาในตัวท่านมาก ดังนั้นที่วัดนี้จึงเป็นวัดที่มีพลังด้านการช่วยปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บ เราดีใจมากที่มึพลังอะไรบางอย่างที่พาเรามาถึงที่ศาลเจ้าแห่งนี้ เราอยากกลับไปที่นั่นอีก เพื่อใช้เวลานานๆที่นั่น

Wishing you all a very productive and cheerful day.