Lighthouse - w krainie morskich koszmarów

Witam.
Lubię wygrzebywać spośród wszelakich filmowych premier ambitniejsze produkcje, podejmujące unikatowy temat, czy to bawiące się formą, objętym konceptem. Niedawno właśnie wyszło nowe dzieło uznanego reżysera Roberta Eggersa spod szyldu mojego ulubionego filmowego studia - A24. Jaki poziom ono reprezentuje?

Prastare proporcje obrazu 4:3, całość skąpana w czerni i bieli, potężne i niebezpieczne morze straszące złowieszczymi sztormami i w tym wszystkim mała wysepka, na której jest latarnia... i dwóch latarników - starszy, Thomas Wake (Willem Dafoe) oraz młody świeżak, Ephraim Winslow (Robert Pattinson), obaj zagrani na najwyższym możliwym poziomie i olanie ich obu przez członków oscarowej akademii jest kompletnym nieporozumieniem. Muszą razem wytrzymać w izolacji, w starciu z żywiołem, wewnętrznymi demonami, archetypami i mitami, które tkwią w ludzkiej świadomości i podświadomości od wieków.

Początkowo jest zwyczajnie, ale im dalej w las, tym dziwniej, ścieżek interpretacyjnych fabuły jest sporo, sporo jest mniej lub bardziej jasnych poszlak. Mamy starcie dwóch pokoleń, mistrza i ucznia, syreny, Prometeusza, wszystko sklejone po mistrzowsku, z genialną reżyserią, wylewającym się wiadrem klimatu z każdego kadru, każdego ciętego, mistrzowsko napisanego dialogu, każdej grubymi nićmi uszytej metafory.

Czy to jest film dla każdego? Nie. To dzieło przeokrutnie trudne w odbiorze, ale nawet największy laik nie powinien nazwać go nudnym. Nie mniej jednak warto samemu to zwyczajnie sprawdzić.