ภาพแห่งความทรงจำกับอารมณ์ที่แตกต่างกัน

img_0.999703546602546.jpg]()

... สวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ ท่าเปรียบเทียบ บทความนี้ถ้าเป็นเหมือนเฟสบุ๊ค คงมีภาพที่ครบปี ครบ 2 ปี ครบ 3 ปี ที่ให้เราได้แชร์ความทรงจำกัน วันนี้ของผมก็เช่นกัน พอดีเห็นภาพในอดีต ซึ่งเพื่อนเป็นคนถ่ายในครั้งไปเที่ยวด้วยกัน แต่ตัวผมเองจำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน และก็อดที่จะแชร์ ความรู้สึกอะไร หลายๆ อย่าง ในตอนนี้

... มันมีทั้งรู้สึก สนุก มีความสุข มีชีวิตชีวา แต่ในทางกลับกัน พอได้นึกถึงตอนอดีตที่ผ่าน มันหลายปีมาก และ ยังไม่มีโรคระบาด จากไวรัส ที่มีชื่อว่า โควิด-19 พอมาเห็นภาพนั้น ในปีที่เข้าขั้นลำบาก ถึงตัวผมเอง จะไม่ค่อยได้ผลกระทบ สักเท่าไรในเรื่องาน ยังโชคดีที่มีงานทำ แต่ก็ต้องยอมรับว่า ทั้งกลัว และ ระมัดระวัง ในการออกไปทำงานมากครับ

... สถานการณ์ ที่เต็มไปด้วยความตรึงเครียด ความเศร้า ความหวาดระแวง ที่ทำให้ชีวิต ในตอนนี้ ไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิต ได้เป็นปกติ ซึ่งแน่นอน มันไม่สามารถไปไหนมาไหน ไปเที่ยวไหน ได้เหมือนเดิม มันทำให้รู้สึกมาก ทั้งมองภาพนี้ ด้วยความเศร้า ความกังวล และ หดหู่ใจ ช่วงก่อนหน้านั้น ผมจะมองในมุมมองแห่งความสุข อยากที่จะไปต่อ แต่ก็ทำได้แค่เที่ยวทิพย์ ดูภาพและคิดว่าตัวเอง ได้กลับไปเที่ยวอีกครั้ง เพื่อลดความเศร้า และ ความตรึงเครียดลงบ้างครับ

... ตัวผมเองถึงจะเป็นคนที่ ประหยัดมัธยัสถ์ แต่ก็ใช่ว่าจะตรึงเสมอไป บางทีชีวิตคนเรา มันก็ต้องการท่องเที่ยว ผ่อนคลายในชีวิตบ้าง ใจจริงช่วงที่ก่อนจะระบาดรอบใหญ่ ผมตั้งใจจะพาครอบครัว ไปพักผ่อนที่ชายทะเล สักครั้งหลังจาก ที่ลูกๆ ไม่ได้ไปกันมา 4 ปีแล้วครับ จากจังหวัดลำปาง ถึงภาคใต้ เอาแค่ประจวบคีรีขันธ์ แถวหัวหิน ระยะทางก็ไกลหลายร้อยกิโลมากครับ เอาเป็นว่าช่วงนี้ ควทำได้แค่เที่ยวทิพย์ และ บอกลูกๆ ไปก่อน ละกัน 5555 พาลูกไปเที่ยวทะเล ทางอินเตอร์เน็ต ก็ไม่เลวนะครับ ประหยัดแล้วปลอกภัย ขำๆ ก่อนลาไปก่อนในโพสต์นี้ครับ ขอบคุณที่ติดตามครับ